Use Plattdütschkes Vertellken:
Groute Bohnen mit Speck

Dormols praktizerde Dokter Petermöller noch in Meppen, ain Dokter was genoug f däi Stadt und dat Ümland. Näben däi Praxis in däi Stadt föhrde häi up bestimte Dage öwer däi Dörper und besöchte dor siene Patienten. Däi Lüde wachteden dann an däi Stroaten, wann däi Kutschke mit denn Dokter vörbie köim, und röbden üm herin, wenn in'n Huse well krank wör.

Sou ouk düssen Dag! In Fullen stönd däi Frau van denn Schmied vör däi Dör und röbde denn Dokter tou, off häi wall äben rinkomen wull, mit Vader wör et nich gout. Noah däi Untersuchung verschräiv däi Dokter üm Kamillentee, dräi Dage Bettruhe und möglichs nix tou äten. Dat wör för denn grouten kräftigen Mann 'ne harte Kur, man häi mößte int Bedde und schwäiten. Denn andern Morgen göng et üm dann all väl bäter, und aß häi däi Mouder in däi Köke mit denn Ätenpott hantieren hörde, dor röbde hai: "Mouder, wat güft tou äten tou Middag?" Groute Bohnen mit Speck kräig häi aß Antwort. Dat is gout fär mie, säh häi, stönd up, sädde sik an däi Toafel und ädde mit. Twäi Stunden later wör häi wär in däi Schmäde an sin Amboß.

'ne Wäke later köim dai Dokter wär dört Dörp und käik eben bie denn Schmied in und frogte noah denn Gesundheitszustand. Och, säh däi Mouder, use Vader was all wär noah äinen Dag gesund. Wie härn groute Bohnen mit Speck in'n Middagspott, und dor können wie üm nich int Bedde hollen, häi heff düftig mitäten. Immer sou säben Bohnen und äin Stück Speck up däi Goabel, und dann gäng et üm wär gout. Nicht zu glauben, säh däi Dokter, und schräw in sien Böksken: "Sieben Bohnen und ein Stück Speck sind gut bei Fieber." Nu föhrde Dr. Petermöller wider dört Dörp, und dor röbde üm däi Frau van denn Schnieder herin, mit ähren Mann wär't nich gout. Noah däi Unersuchung säh däi Dokter, ihr Mann hat dieselben Symptome der Krankheit wie der Schmied vorige Woche. Machen Sie ihm sofort einen Topf mit großen Bohnen mit Speck fertig, dann ist er morgen wieder gesund. Oh, Gott, oh, Gott, säh däi Frau dor, dat kann mien Mann meläwe nich verdrägen, dat is tou schwor för üm. Ach was, säh däi Dokter, das muß er essen als Medizin. Jä, sou mößde däi mickrige Schnieder däi schwere Kost runnerdrücken, wat üm bannig schwörföll.

Aß däi Dokter 'ne Wäke later wär dört Dörp köim, der käk häi ouk bie denn Schnieder in und frogde noah den Patienten. Dor käik üm däi Frau trurig an und säh, dat Vader äin paar Stunden noah däi Mohltied groute Bohnen mit Speck verstorben wör, et wör för üm tou schwor wähn. Nu änderte däi Dokter gau wat in sien Böksken, und dor ständ dann tou läsen: "Groute Bohnen und äin Stück Speck ist gout fört Fieber, dat gelt wall förn Schmied, man nich förn Schnieder."